دل گرفتگی مجنون

یک شبی مجنون نمازش را شکست***بی وضو در کوچه لیلا نشست

*عشق آن شب مست مستش کرده بود***فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد بر لب درگاه او***پر ز لیلا شد دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای***بر صلیب عشق دارم کرده ای

جام لیلا را به دستم داده ای***وندر این بازی شکستم داده ای

نشتر عشقش به جانم می زنی***دردم از لیلاست آنم می زنی

خسته ام زین عشق، دل خونم مکن***من که مجنونم تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم***این تو و لیلای تو … من نیستم

گفت: ای دیوانه لیلایت منم***در رگ پیدا و پنهانت منم

سال ها با جور لیلا ساختی***من کنارت بودم و نشناختی

*عشق لیلا در دلت انداختم***صد قمار عشق یک جا باختم

کردمت آوارهء صحرا نشد***گفتم عاقل می شوی اما نشد

*سوختم در حسرت یک یا ربت***غیر لیلا بر نیامد از لبت

*روز و شب او را صدا کردی ولی***دیدم امشب با منی گفتم بلی

*مطمئن بودم به من سرمیزنی***در حریم خانه ام در میزنی

*حال این لیلا که خوارت کرده بود***درس عشقش بیقرارت کرده بود

*مرد راهش باش تا شاهت کنم***صد چو لیلا کشته در راهت کنم